Eerste dagen

Hee allemaal!
Hier mijn eerste verhaaltje vanuit Mexico! Ik ga hier in Puerto Vallarta de komende vijf maanden stage lopen bij The Westin hotel op de sales afdeling. Afgelopen woensdag hebben papa, mama en als verrassing ook nog Kelly, Kelly en Chantal uit m’n jaarclub me uitgezwaaid op Schiphol. Ik vloog om 14.30 naar Mexico-city. Gelukkig was de stoel naast me vrij, dus had ik lekker veel ruimte. Na een vlucht van elf en een half uur was ik aangekomen in Mexico-city. Eenmaal daar moest ik eerst door de douane, wat best lang duurde. Vervolgens moest ik mijn koffer ophalen en deze opnieuw inchecken voor mijn vlucht naar Puerto Vallarta een paar uur later. Daarna was het nog even spannend want toen ik naar de bagageband liep kwam er een mannetje achter me aan die van de bagagecontrole was. Hij vroeg waar ik vandaan kwam en welke koffer van mij was. Ik wees hem aan en hij pakte m’n koffer. Vervolgens liep hij er mee weg naar een aparte ruimte en liep ik maar achter hem aan. Hij vroeg me wat er allemaal in mijn koffer zat en of ik geen verboden spullen bij me had. Toen dacht ik dat ze met een drugshond zouden komen of zo haha maar dat was niet het geval. Hij legde mijn koffer op een andere band en toen vroeg hij om fooi, die heb ik gegeven en toen kon ik gaan. Vier uur later ging mijn vlucht naar Puerto Vallarta, na anderhalf was ik daar en mijn koffer gelukkig ook. Het eerste wat me opviel was dat het hier ontzettend warm en benauwd is. Het was inmiddels al half een ’s nachts en ik werd opgehaald door Esmeralda en haar ouders. Esmeralda is een Mexicaans meisje die in het zelfde hotel als ik stage loopt. Via de stagebegeleider van het hotel zijn we bij elkaar terecht gekomen. Esmee heeft een appartement gevonden waar ik de komende maanden samen met haar kan verblijven. Toen ik door de deuren kwam met mijn koffers stonden Esmee en haar ouders er nog niet. Wel zag ik een ander meisje met ouders staan, eerst dacht ik dat zij het waren, ik heb haar natuurlijk nog nooit ontmoet. Maar zij keken niet echt alsof ze iemand zochten. Twee minuten later kwamen Esmee en haar ouders binnen en we herkenden elkaar meteen van de foto’s. Ze komt uit Aguascalientes, een stad op 7 uur rijden van Puerto Vallarta. Haar ouders waren er maar een paar nachten en ik heb ze alleen de eerste nacht gezien, daarna zijn ze terug gegaan naar hun woonplaats. We reden met de auto naar het appartement. Het appartement ligt in een soort complex waar zowel vakantiewoningen als gewone appartementen zijn. Om het complex zijn beveiligers en in het midden is een gezamenlijk zwembad. Ons appartement ligt op de vierde verdieping (dus elke keer 8 trappen!) en heeft 2 slaapkamers, 1 badkamer en een woonkamer/keuken. Ik zag die eerste nacht al meteen een mini-salamander, deze heb ik daarna gelukkig niet meer gezien! We zijn meteen gaan slapen aangezien ik erg moe was van de lange reis en Esmee de volgende dag al om 6uur moest beginnen met haar stage in de keuken van het hotel. Ik heb die nacht heel slecht geslapen omdat het heel erg warm was en lawaaierig op de weg naast mijn slaapkamer. Op deze weg is het ook ’s nachts druk met verkeer. Ik heb een airco op mijn kamer maar ik wist toen nog niet goed hoe deze werkte en hij maakte alleen maar lawaai. Ik ben ’s ochtends als eerste naar het zwembad gegaan, Esmee was om 2 uur klaar met haar stage en toen zijn we samen naar het strand gegaan. Hemelsbreed woon ik 100 meter van het strand, maar daar liggen allemaal hotels met privé stranden, daarom gingen we in een typisch Mexicaanse bus met Mexicaanse muziek naar Viejo Vallarta, dit is het oude centrum van de stad met boulevard en strand. Die avond zijn we naar een groot winkelcentrum geweest tegenover ons appartement om wat te eten. Er is van alles, heel veel winkels maar ook een Starbucks, Sushi, Salad bar en Burgerking. Daarna gingen we naar de Walmart, deze ligt ook tegenover het appartement. Bij de Walmart hebben ze alles en deze is 24 uur per dag geopend dus dat is ook wel makkelijk. Vandaag moest Esmee eigenlijk stage lopen maar ze had last van haar maag en is daarom niet gegaan. Ze ging wel met me naar het strand en we gingen weer met de bus. We hebben op de ‘banana boat’ gezeten, dit was erg grappig. Er zaten ook vier Mexicaanse jongens op die niet konden zwemmen. Telkens als we eraf vielen bleven zij in het water drijven met hun zwemvest. Ze kwamen nog geen meter vooruit. Vandaag heb ik ook de eerste tropische onweerbui meegemaakt. Het is nu regenseizoen waardoor het erg warm en benauwd is met de hele dag zon en aan het einde van de dag een harde regenbui met onweer. Ik moet nog heel erg wennen aan het weer, het is erg vermoeiend en zelfs de zee en het zwembad zijn warm. Behalve onze douche, die is wel koud haha. Het regenseizoen duurt nog tot eind september. Daarna begint ook het hoogseizoen in het hotel en zijn er meer toeristen en is de temperatuur aangenamer. In het appartement zelf heb ik geen internet. Bij het gezamenlijke zwembad is een ‘palapa’, een overdekt terras, met gratis wifi. Deze werkt helaas niet op mijn telefoon. Aanstaande maandag om 09.30 heb ik mijn eerste stagedag in het hotel, Esmee heeft me er al van alles over vertelt. Het is ook erg fijn dat ze alles in de stad laat zien. Ik moet er met de bus naar toe, dus ik ben benieuwd hoe dat gaat. Al het eten hier is heel erg pittig, ze eten zo hele pepers op. Aan de boulevard op het strand heb je allerlei eetwagentjes, Esmee heeft me al van alles laten proeven. In het complex voel ik me erg veilig, onze over- en onderburen laten de hele avond hun deuren openstaan. Op straat wordt ik wel veel aangekeken, maar ik kan hier makkelijk alleen over straat. ’s Avonds ben ik telkens erg moe, ik denk een combinatie van een jetlag en de warmte. Ik hou jullie op de hoogte hoe mijn eerste stagedag verloopt en zal er snel wat meer foto’s op zetten!

Liefs Renske